Wie ben je?

Mijn naam is Astrid van der Linden. Opgeleid tot coupeuse werk ik als zzp-er in mijn eigen bedrijfje Aslin en ben daarnaast stewardess. Als eigen baas geef ik onder andere naailes, aangezien ik het geweldig vind om anderen te stimuleren in hun creatieve proces zodat zij hun ontwerpen vorm kunnen geven.

“Van niets iets maken” doe ik ook graag. Zo creëer ik van allerhande afval nieuwe gebruiksartikelen. Het geeft me een goed gevoel om op die manier spullen te hergebruiken en iets voor de aarde terug te doen.

Toen ik werd benaderd om mijn cursisten deel te laten nemen aan deze Fashion Challenge, begonnen er in mijn hoofd al flink wat ideeën op te borrelen. Jammer genoeg durft maar één van mijn cursisten deze Challenge aan; dat is zo alleen, dat ik haar steun en ook met een ontwerp de catwalk op zal gaan.

Inspiratie en duurzaamheid:

Als materiaal voor mijn ontwerp hergebruik ik oude windsurf zeilen. En vanwege de verwijzing naar het oude Zaanse ambacht ‘de zeilenmakerij’ en omdat het waterafstotende en winddichte materiaal zich uitstekend leent on te worden omgetoverd tot een regenjas. Verder heb ik voor mijn ontwerp gekeken naar oude Zaanse technieken. Zo heb ik in de taille recycle harten verwerkt (tevens mijn logo), dat is geïnspireerd op ‘Zaans stikwerk’. En tenslotte heb ik mij laten inspireren door de klederdracht van destijds met een wijde rok aan de jas en de capuchon heeft veel weg van een oude Zaanse kap.

Mode van nu:
Ik ben zeer tevreden met het resultaat en zal deze re-use-couture regenjas met veel liefde gaan dragen.

Wie ben je:

Mijn naam is Christa van Doesburg. Ik woon in Wormer en werk 4 dagen per week bij een aromahuis in Zaandam. Ik woon samen met mijn partner Peter en onze zoon Kick.

Bij wie heb je les:

Sinds 2012 maak ik kleding onder begeleiding van Nathalie Prins- van Duin van Tanade. Dit is het tweede opeenvolgende jaar dat ik mee doe aan de Fashion Challenge.

Inspiratie:

Het idee voor deze Fashion Challenge begon met walvisvaart. De walvisvaart is geen oud ambacht maar de beschuitbakkerij wel. In de plaatsen Wormer en Jisp, ontstond aan het begin van de zeventiende eeuw door de groei van onder andere de walvisvaart een groot productiecentrum van scheepsbeschuit.

Scheepsbeschuit, ook wel tweebak, werd als proviand meegenomen op de walvisvaart. Het is een dubbelgebakken harde deegkoek van tarwe- of roggemeel zonder gist, die lange tijd bewaard kon worden. In 2017 werd de beschuitstoren in Wormer in ere hersteld als herdenking aan die tijd. Om tweebak uit te beelden heb ik met jute touw en henneptouw ‘scheepsbeschuit geweven.

Duurzaamheid:

Duurzaamheid is een van de speerpunten in deze Fashion Challenge: welke stof gebruik ik en hoe maak ik het zo duurzaam mogelijk. Op zolder heb ik een mand met allerlei stoffen, oude gordijnen en kaasdoek. Van een oud gordijn heb ik de rok gemaakt, het shirt en de kousen zijn van kaasdoek. De boorden van het shirt heb ik eveneens met jute touw gebreid.

Wie ben je?

Mijn naam is Dimfa van Zeelt. Ik volg sinds 1,5 jaar les bij Louise Mols, knip en naaicursus in Westerwatering Zaandam.

Inspiratie:

Mijn outfit is geïnspireerd op de zeildoeken van de Paltrokmolen in de kleuren geel en bruin. De molenwiek komt terug in de top met in de kern ervan een stukje Zaans stikwerk verwerkt.

Duurzaamheid:

De broekrok of culotte is van duurzaam linnen gemaakt. Tevens heb ik een accessoire gemaakt van een gekregen ouderwets tasbeugeltje en met stof van een oud tafellaken in de Zaanse kleur Ossenbloed rood.

Mode van nu:

De wijde broek en de vorm van de top.

Wie ben je:

Mijn naam is Esther van Kuik. Ik werk drie dagen in de week op kantoor. In mijn vrije tijd sport ik graag en hou ik me bezig met het naaien van kleding en van tassen. Ik volg sinds drie jaar les bij Astrid van der Linden, van www.aslin.nl uit Assendelft.

Inspiratie:

Als inspiratiebron heb ik de ambacht chocolade maken genomen. Op de Zaanse Schans zag ik bij de Chocolate Factory allemaal chocolade mallen hangen op de achterwand. Dit leek op patchwork en op de Tony Chocolony reep van nu. Geen enkel stukje chocolade is hetzelfde. Vandaar dus allemaal verschillende lapjes (spijker)stof aan elkaar.

Duurzaamheid:

Eerst heb ik van oude jeans stukjes geknipt. Dit heb ik samen met een chocoladestof tot een lap samengevoegd. Daaruit heb ik het patroon geknipt en deze button- down jurk gemaakt. Zo maak ik dus van iets ouds weer iets nieuws.

Mode van nu:

Uit mijn jurk herkent u het uniform van de meisjes van Verkade. Het model is eigenlijk tijdloos, een aantal mede cursisten vond de jurk zo leuk dat zij het wel zouden willen kopen. Het uniform van toen is dus op deze manier een eigentijds kledingstuk.

Wie ben je:

 Mijn naam is Grada van Amesfoort. Ik volg les bij modevakschool New Style.

Inspiratie:

Ik heb mij bij het maken van mijn jas laten inspireren door de zeilmakerijen en de parka. Zelf ben ik een enthousiast zeiler. De zeilsteken die gebruikt zijn, zijn de platte knoop op het rugpand en de dubbele paalsteek op de mouwen en zakken. De capuchon is gevoerd met een voering in de kleur “Zaans groen”.

Duurzaamheid:

De jas is gemaakt van een niet-verkoopbaar stuk zeil en verfraaid met zeilringen die met touwtjes vastgemaakt worden.

Mode van nu:

De Parka zie je nu veel in het modebeeld.

Wie ben je:

Mijn naam is Khes ten Wolde, mijn hobby’s zijn tekenen, kleding maken en ik hou erg van make-up.

Bij wie heb je les:

Ik ben al meer dan acht jaar op les bij Tanade en vind het nog steeds superleuk.

Inspiratie:

Mijn inspiratie komt van molen de Kat, de verfmolen op de Zaanse schans. En neonverf omdat dit nu in de mode is. Welk ambacht? Schilder, verfmaker, ik vind het leuk om te schilderen en kreeg meteen inspiratie door alle kleuren verf.

Duurzaamheid:

De hoepel onder de jurk heb ik kunnen lenen en de verf heb ik tot de laatste druppel gebruikt.

Mode van nu:

Ik heb een neon verf gebruikt in verschillende kleuren, de stof van de jurk is canvas. Het model van de jurk komt uit het verleden maar de techniek van verf opbrengen is “action painting” die techniek is van deze tijd.